موضوع مرگ و کفن و دفن مردگان از ابتدای خلقت آدم یکی از دغدغه های بشر بوده و در فرهنگ ها و تمدن های مختلف نمودهای گوناگونی داشته است. دین اسلام به عنوان خاتم ادیان الهی و کامل ترین ادیان آسمانی این موضوع را از جهات گوناگونی تبیین کرده و آرای تفصیلی آن در فقه اسلامی تجلّی نموده است. در فقه شافعی به عنوان یکی از مذاهب مشهور اهل سنت مسأله ی تغسیل، تکفین، برگزاری نماز جنازه و تدفین میّت مورد مداقه قرار گرفته است و برای هر کدام از موارد چهارگانه ی پیشگفته آداب، سنّت ها، واجبات، مکروهات و محرّماتی ذکر کرده اند. این پایان نامه که به روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است هر کدام از مباحث تغسیل، تکفین، نماز جنازه و تدفین میّت و جزئیات مرتبط با آنها را بر اساس منابع فقه شافعی مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. نتیجه ی این تحقیق موافقت فقه امام شافعی در موضوعات چهارگانه با قران و سنت پیامبر مگر در موارد اندک و بسیار جزئی به طور مثال، قرائت سوره یاسین در نزد میّت یا عدم کندن لحد در قبر در برخی از مناطق شافعی مذهب یا ارتکاب برخی بدعت ها در نزد قبور از جمله گذاشتن شمع و گُل روی قبر بوده است.
