هدف اصلی تحقیق، بررسی شرایط امامت نماز در مذاهب اربعه اهل سنت بود. در این پژوهش روش گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای و با استفاده از ابزار فیش برداری بود. پس از جمع آوری مطالب مورد نظر از کتاب های فقهی مذهب های چهارگانه اهل سنت با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به مقارنه و بررسی تطبیقی آراء این مذاهب پیرامون موضوع مورد نظر پرداخته شد. در مورد نتایج این پژوهش می توان گفت که شرایط مورد توافق صحت امامت نماز در مذاهب اربعه عبارت از: مسلمان بودن، مرد بودن، قاری بودن، عقل، طهارت از حدث و خبث و علم به ارکان و شرایط صحت نماز است، و نیز مورد اتفاق مذاهب چهارگانه است امامت امی برای امی معادل خود، ولی با این تفاوت که در نظر مالکیها به شرط عدم حضور قاری قبل داخل بودن به نماز، امامت دیوانه در حال صحت و بهبودی و همچنین یافته ها نشان داد که در صحت امامت زن، خنثی، سلامتی از اعذار، اهل بدعت، برهنه، بچه ممیز، اختلاف فقهی وجود دارد، اما به نسبت امامت زن و خنثی در دیدگاه مالکیها به هیچ وجه جایز نیست، ولی در نظر سه مذهب (حنفی، شافعی و حنبلی) برای زنان جایز است، و سلامتی از اعذار در دیدگاه حنفی و حنبلی برای کسی که سالم باشد شرط صحت است، ولی در نظر مالکیها به شرط اینکه آن عذر وضو را باطل نکند و در نظر شافعی ها به شرط اینکه احتیاج به اعاده نماز نداشته باشد جایز است، و امامت برهنه در دیدگاه حنفی ها جایز نیست بجز به معادل خود، ولی در نظر سه مذهب (مالکی، شافعی و حنبلی ) به شرط عدم وجود پوشاک جایز است، و اما امامت بچه ممیز در دیدگاه شافعی ها برای بالغ و غیر بالغ، مرد و زن جایز است چه در نماز فرض یا مستحب اشکالی ندارد، و امامت اهل بدعت در نظر شافعیان، حنفیان و حنبلیان جایز است به شرط اینکه بدعتش تکفیر کننده نباشد ولی در مذهب مالکیان جایز نیست هر چند بدعتش تکفیر کننده نباشد مانند معتزلی و خارجی.
