طبق استانداردهای حسابرسی، هدف از حسابرسی صورت های مالی این است که حسابرس بتواند درباره اینکه صورت های مالی مزبور از تمام جنبه های بااهمیت طبق استانداردهای حسابداری تهیه شده یا خیر اظهارنظر کند. این اظهارنظر با میزانی خطر روبه رو است که به آن ریسک حسابرسی می گویند. به منظور اظهارنظر حرفه ای حسابرس موظف است که شواهد کافی و قابل قبولی بدست آورد. این شواهد معمولا با انجام حجم مشخصی از آزمون های کنترل و آزمون های محتوا فراهم می شود. هدف از این مقاله بررسی مفاهیم مرتبط با ریسک حسابرسی است، به گونه ای که زوایای ریسک حسابرسی بهتر شناخته شود و به نحو مطلوب تری کنترل شود. شرکت هایی که فرآیند مدیریت ریسک را رعایت می کنند از نظر حسابرسی ریسک کمتری دارند وحسابرسی آنها احتمالا با صرف منابع کمتری صورت می پذیرد. حسابرسان باید کل سازمان و محیط اطرافش را با هم پایش کنند تا به ماهیت چالش های حسابرسی که با آنها مواجه خواهد شد پی ببرند. حسابرسی داخلی یک مکانیسم ضروری است که از وقوع تقلب و اشتباهات جلوگیری نموده و از رعایت سیاست ها و رویه ها اطمینان می دهد، و باعث افزایش کارایی و اثربخشی می شود. همچنین اینکه فناوری اطلاعات مستلزم اعمال ملاحظات خاصی در انجام حسابرسی به ویژه حسابرسی مبتنی بر ریسک است. کسب یک شناخت به تمام معنا از نقش فناوری اطلاعات برای اهداف مالی به حسابرس این امکان را می دهد تا به طور اثربخشی چگونگی اثرگذاری فناوری اطلاعات بر ریسک ذاتی و کنترل را درک کند.
