جستار حاضر، به توصیف و تبیین نمود ناقص در گویش کردی سورانی براساس دستور ساخت مدار نشانه محور پرداخته است. در نوشتار پیش رو ابتدا ساخت های ناقص ساز بررسی، سپس بازنمایی زمانی آن ها در دستور ساخت مدار نشانه محور نشان داده شده است. بررسی ها نشان داد که ساخت های ناقص ساز در گویش سورانی شامل: ساخت های استمراری، کامل، عادتی و زمان حال هستند. هریک از این ساخت ها بهنوعی سبب ناقصشدن رخدادها می شوند؛ به این صورت که ساخت استمراری هنگامی که بر رخدادهای تحقّقی و فعّالیّتی اعمال می شود، بر مرحله میانی آن ها تمرکز می کند؛ امّا فاز میانی از مرحله آغازی ِ افعال دستاوردی را برجسته می سازد؛ همچنین این ساخت افعال لمحه ای را به فعّالیّتی تکراری تبدیل ساخته؛ سپس مراحل میانی آن ها را انتخاب می کند. ساخت عادتی باعث می شود که تمام افعال ابتدا به فعّالیّتی تکراری تبدیل شده و سپس مراحل میانی بین رخدادها را برجسته می سازد؛ ازطرفی، ساخت کامل هنگام ترکیب با موقعیت های واژگانی، فاز پایانی را انتخاب کرده و بدین طریق نمود رخدادها را به ناقص تبدیل می کند. زمان حال نیز در ترکیب با انواع موقعیت ها، مرز پایانی یا نتیجه ای رخدادها را حذف کرده و تنها مراحل میانی رخدادها را بازنمایی می کند.
