پیشرفتهای اخیر در فنآوری اطالعات و ارتباطات، موج جدیدی از استقبال عمومی برای استفاده از این مزیت نوین را به دنبال دارد همچنین تجارت الکترونیک در راستای گسترش کسب و کارهای مجازی یکی از این منافع جدید به شمار میرود. در این راستا دانشگاه ها به عنوان خاستگاه تولید و کمک به پذیرش فنآوری، همواره نقش مهمی را در توسعه تجارت الکترونیک ایفاء مینمایند. مطالعه حاضر عوامل مؤثر بر میزان پذیرش و بهره گیری از تجارت الکترونیک در میان اعضای هیأت علمی تربیتبدنی و علوم ورزشی کشور را مورد بررسی قرار داد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی تربیتبدنی و علوم ورزشی کشور به تعداد 150 نفر براساس روش نمونه گیری کوکران بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخته پذیرش و بهره گیری از تجارت الکترونیک و پرسشنامههای عوامل فردی و محیطی از پرسشنامه لی )2009( و عزیزی و حاج کریمی )1387( بود. از نظر متخصصان برای تأیید روایی صوری و محتوایی، از تحلیل عاملی تأییدی برای تأیید روایی سازه و از آلفای کرونباخ برای پایایی آنها و از مدل معادالت ساختاری برای آزمون فرضیات استفاده شد. یافتهها نشان داد در میان عوامل فردی، تجربه مستقیم، ریسک درک شده و فایده درک شده بیشترین تأثیر را بر میزان پذیرش و تجربه مستقیم، ریسک مورد انتظار و دانش، بیشترین تأثیر را بر میزان بهرهگیری تجارت الکترونیک توسط اعضاء هیأت علمی تربیتبدنی و علوم ورزشی داشته است. بهنظر میرسد عامل اصلی عدم استقبال از معامالت اینترنتی در ایران، ریشه در عوامل فردی و محیطی دارد به طوریکه این عدم اعتماد و اطمینان در اعضای هیأت علمی نیز تأ ثیر زیادی داشته و موجبات کاهش پذیرش تجارت الکترونیک را بهدنبال داشته است. لذا، سازمانها دولتی و خصوصی و کسبوکارها الزم است با تدوین برنامه های کوتاه و بلندمدت زمینه افزایش کسب اعتماد مشتریان را فراهم نمایند.
