رئوف قوامی زروان

پلی کلروبی فنیل ها (PCBs) به دلیل خواصی مانند قابلیت اشتعال، پایداری شیمیایی و قابلیت انحلال در بسیاری از حلال های آلی، اساساً آلاینده هایی هستند که در همه جا حضور دارند. به علاوه، این ترکیبات کلردار به علت تمایل به چربی ها و سرعت تجزیه پایین تجمع زیستی را افزایش می دهند. در گذشته تلاش های متعددی برای ساختن مدل های ارتباط کمی ساختار-بازداری (QSRR) مبنی بر پیش بینی زمان بازداری نسبی PCB 209 همنوع روی فازهای ساکن مختلف شده بود. در طی 25 سال گذشته آبراهام و همکاران یک مدل ساده برای پیش بینی فاکتورهای بازداری در جداسازی های کروماتوگرافی گازی توسعه دادند، که مبنی بر به کارگیری یک ترکیب خطی از 5 ثابت توصیف-کننده ی هر حل شونده و 6 ثابت توصیف کننده ی فاز ساکن بود، که آن را روابط خطی انرژی حلال-پوشی (LSERs) نامیدند. این کار روی کاربرد LSER برای مطالعه وفهم انواع و قدرت نسبی برهمکنش های شیمیایی که کنترل کننده ی زمان بازداری نسبی PCB 209 در کروماتوگرافی گازی با قدرت تفکیک بالا روی 18 فاز ساکن با قطبیت مختلف می باشد، تمرکز می کند. در مرحله ی اول ما مدل های روابط کمی ساختار-بازداری را با پنج متغیر با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه (MLR) ایجاد کردیم، اما چون پارامترهای حلال پوشی برای پلی کلروبی فنیل ها هم واریانسی بالایی دارند، بنابراین مدل های به دست آمده به تفسیر صحیحی از برهمکنش های کنترل کننده ی بازداری منجر نمی-شود. در مرحله ی دوم با استفاده از الگوریتم رگرسیون گام به گام حذف–انتخاب، توصیف گر L (ضریب توزیع گاز به هگزادکان ) برای ساختن رگرسیون خطی تک متغیره انتخاب شد که مدل LSER را برای پیش بینی مقادیر زمان بازداری نسبی PCB 209 روی هر فاز ساکن به دست می دهد. توصیف گر L ترکیبی از برهمکنش های پراکندگی و تشکیل حفره درون حلال می باشد. مجذور ضریب همبستگی (R2) و جذر خطای میانگین مربعات برای مدل های ساخته شده به ترتیب در گستره ی 9941/0 -9383/0 و 0338/0 – 0079/0 در 18 ستون فاز ساکن بود. به علاوه صحت همه ی مدل های توسعه یافته با استفاده از روش های اعتبار سنجی داخلی از جمله تصادفی کردن – Y، یکی رابیرون گذاشتن و روش های اعتبارسنجی خارجی متشکل از مجموعه های زوج – فرد و کالیبراسیون- پیش-بینی، تایید شده است.