تجارب جهانی نشان می دهد که با گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات در مناطق روستایی می توان دسترسی افراد به اطلاعات، بهداشت و خدمات دولتی را افزایش و با ایجاد فرصت های اشتغال، ارائه آموزش به روستاییان و حمایت از قشر آسیب پذیر در زمینه تولید و بازاریابی محصولات زراعی و غیرزراعی، زمینه بهبود زندگی روستاییان را فراهم نمود و از شکاف و نابرابری ناشی از تمرکز امکانات در مناطق شهری پیشگیری نمود. یکی از ابعاد مهم شکاف دیجیتالی در مناطق روستایی ، محرومیت روستاییان از فرصتها و خدمات مالی و بانکداری الکترونیکی است. هدف اصلی این تحقیق ، شناسایی و بررسی عمده ترین عوامل موثر بر استقرار و توسعه بانکداری الکترونیکی در مناطق روستایی ایران است. تحقیق حاضر به لحاظ روش، توصیفی، به لحاظ اجرا، پیمایشی و جامعه ی آماری تحقیق مشتمل بر 210 نفر از متخصصان و خبر گان آگاه در زمینه فناوری اطلاعات ، امور بانکی ، بانکداری الکترونیکی و توسعه روستایی است.ابعاد مورد بررسی شامل : زیر ساخت فنی ، چشم انداز و سیاست گذاری دولت ، محیط اجتماعی و فرهنگی ، فضای تجاری ، قوانین و مقررات ، پذیرش کسب و کارها و مصرف کنند گان و آگاه سازی مدیران بانکها و روستاییان می باشد.این عوامل با در نظر گرفتن 76 شاخص، با تکنیک تحلیل عاملی وبا استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL مورد بررسی واقع می شوند.
