این تحقیق به منظور بررسی اثر مدیریت های مختلف چرا، درو و قرق بر عملکرد و ترکیب گیاهی اکوسیستم های مرتعی منطقه سارال کردستان انجام گرفته است. برای انجام این تحقیق مراتع بهارستان، شامل سایت قرق شده و سایت چرا شده و مراتع مانگاهول- زردوان، شامل سایت چرا شده و سایت درو شده، در نظر گرفته شد. در هر محل نمونه برداری (چرا، قرق و درو) با استفاده از روش آماری کفایت نمونه، تعداد نمونه مورد نیاز تعیین و در مجموع 172 پلات بصورت تصادفی سیستماتیک جهت اندازه گیری پوشش گیاهی برداشت گردید. پوشش گیاهی از نظر مقدار سرپای زنده، سرپای مرده، لاشبرگ و پوشش تاجی هرگونه مطالعه شد. مقایسات نشان داد که مقادیر میانگین وزن سرپای مرده، لاشبرگ (در سطح احتمال 1 درصد) و مجموع کل مواد گیاهی بالای سطح زمین(در سطح احتمال 5 درصد) در دو مدیریت چرا و درو، همچنین مرتع چرا شده و قرق شده (در سطح احتمال 1 درصد) با هم اختلاف معنی داری دارند. مقادیر وزن سرپای مرده، لاشبرگ و مجموع کل مواد گیاهی بالای سطح زمین در قرق نسبت به خارج قرق و وزن سرپای مرده و مجموع کل مواد گیاهی بالای سطح زمین در مرتع تحت مدیریت درو نسبت به چرا بیشتر بودند؛ لیکن بین وزن سرپای زنده در دو مدیریت چرا و درو و قرق با خارج قرق (چرا) اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (985/0=P). اِعمال قرق، درو و چرا به مدت 30 سال باعث تغییر ترکیب پوشش گیاهی شده است. تاج پوشش فرم های رویشی علف گندمیان، پهن برگان علفی، بوته-ای ها و کل پوشش گیاهی در دو مدیریت درو و چرا، همچنین قرق و چرا در سطح احتمال 1 درصد با هم اختلاف معنی داری داشتند. قرق و درو باعث افزایش درصد علف گندمیان، پهن برگان علفی و پوشش تاجی کل شده است. بوته ای ها در اثر اِعمال قرق و درو کاهش یافته و گونه های خوشخوراک افزایش پیدا کرده اند.
