امروزه کسب و کارها به خوبی متوجه شده‌اند که برای باقی ماندن در رقابت باید از خلاقیت و نوآوری بیشتری در کسب و کار خود استفاده کنند. به همین دلیل نیز به شکل جدی‌تری روی این موضوع تمرکز می‌کنند و به دنبال راه‌هایی مناسب برای بهبود خلاقیت خود هستند و یکی از بهترین راه‌حل‌هایی که برای این منظور وجود دارد، کارآفرینی درون سازمانی است. کارآفرینی درون‌سازمانی بر عملکرد بلند مدت سازمانی به‌ویژه انطباق و بقا بیش‌ترین تأثیر را دارد. از آن جا که این‌ها معیارهایی هستند که زیر بنای مدیریت استراتژیک را شکل می‌دهند و باید فرایند کارآفرینی در یک سازمان را در سطح استراتژیک آغاز کرد، یک رویکرد کارآفرینی مدیریت استراتژیک به سازمان اجازه می‌دهد تا با آمادگی بهتر به تغییر در محیط بیرونی واکنش نشان دهد، در طول زمان سازگار شده، ادامه حیات دهد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف در زمره پژوهش‌های کاربردی قرار دارد و از نظر طبقه‌بندی بر مبنای روش گردآوری داده‌ها در زمره پژوهش‌های توصیفی همبستگی قرار می‌گیرد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کسب و کارهای کوچک و متوسط فعال شهرک‌های صنعتی استان کردستان تشکیل می-دهند . نمونه این پژوهش، کارکنان شرکت های کوچک و متوسط فعال شهرک‌های صنعتی هستند. روش نمونه‌گیری به صورت تصادفی است و 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بوده و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که ریسک پذیری، ساختار سازمانی، عوامل محیطی، حمایت سازمانی و اضطرب شغلی بر کارآفرینی درون سازمانی تاثیر می گذارند که از بین ابعاد ریسک پذیری با ضریب مسیر 575/0تاثیر بیشتری بر کارآفرینی درون سازمانی دارند.
