استفاده از روش های آبیاری تحت فشار یکی از مؤثرترین راه های حفاظت از منابع آب به شمار می آید. گرفتگی قطره چکان ها از مهم ترین مشکلات بهره برداری در سیستم های آبیاری قطره ای محسوب می گردد که باعث کاهش یکنواختی پخش و بازده آبیاری در این سیستم ها می شود. بررسی عملکرد عدم گرفتگی قطره چکان ها و تعیین آستانه گرفتگی آنها، نخستین و مهم ترین گام در طراحی بهینه سیستم تصفیه آب آبیاری است. هدف از این پژوهش، بررسی عملکرد عدم گرفتگی فیزیکی سه نوع قطره چکان تنظیم کننده فشار میکروفلاپر، کرونا و ادن در مقیاس آزمایشگاهی بود. بدین منظور، با ساخت مدل فیزیکی سیستم آبیاری قطره ای و مخلوط کردن ذرات شن با اندازه ها و غلظت های مختلف در آب آبیاری، مقدار دبی قطره چکان ها در هشت فاز مختلف اندازه گیری شد. سپس، شاخص های دبی میانگین، نرخ گرفتگی و ضریب یکنواختی برای هر سه نوع قطره چکان در فازهای مختلف آزمون، محاسبه شد. نتایج نشان داد که قطره چکان های کرونا و ادن به ترتیب با دارا بودن نرخ گرفتگی 12 و 37 درصد بهترین و بدترین عملکرد عدم گرفتگی را دارا هستند. نتایج همچنین نشان داد که ضریب یکنواختی قطره چکان کرونا در همه ی فازهای آزمایش بیش از 95 درصد می باشد. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر، قطره چکان کرونا بهترین عملکرد مقاومت به گرفتگی فیزیکی را دارا بوده و برای استفاده در مزارع و باغات توصیه می شود.
