آبیاری قطره ای– نواری یکی از روشهای نوین آبیاری میباشد که نقش مؤثری در بهبود راندمان آبیاری و تولید محصولات زراعی و باغی دارد. در این روش آبیاری، گرفتگی فیزیکی مشکل عمده ای به شمار می آید که باعث کاهش یکنواختی پخش آب و افزایش هزینه بهر ه برداری از سیستم آبیاری می گردد. با وجود سیستم تصفیه مناسب، همچنان برخی از ذرات با قطر کمتر از 075/0 میلی متر (کوچکتر از قطر فیلترهای توری در سیستم آبیاری قطرهای)، میتوانند از فیلترها عبور کرده و باعث گرفتگی قطره چکان ها شوند. در این تحقیق میزان تأثیر این ذرات بر میزان گرفتگی فیزیکی قطره چکانها بررسی شد. برای این منظور، یک مدل فیزیکی آبیاری قطره ای با سه لاترال و 7 قطره چکان روی هر لاترال طراحی گردید. از یک مخزن پلاستیکی برای تهیه آب گل آلود حاوی ذرات با هفت بازه قطری مختلف استفاده گردید. در این تحقیق با ورود آب گل آلود حاوی ذرات با بازه قطری مورد نظر، مقادیر دبی قطر ه چکان ها اندازه گیری گردید. از شاخصهای میانگین دبی قطر هچکان ها، ضریب یکنواختی کریستیانسن، درصد دبی تخلیه و درصد کاهش دبی برای تحلیل گرفتگی قطره چکان ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که تأثیر قطر ذرات ریز بر گرفتگی قطره چکانها در سطح احتمال 1 درصد معنی دار است. همچنین نتایج نشان داد که با کاهش قطر ذرات، میزان گرفتگی افزایش می یابد. به طوری که در اندازه ذرات با قطرهای کمتر از 037/0 میلی متر، بیشترین گرفتگی در قطره چکان ها ایجاد میشود.
