به منظور تعیین مقدار آب آبیاری در بخش تحقیقات کشاورزی، لازم است مقدار نیاز آبی گیاه یا تبخیر و تعرق گیاه مرجع (ET0) محاسبه شود و در این رابطه معادلات زیادی برای برآورد آن ارائه شده است. از طرف دیگر، در بسیاری از طرحهای آبیاری و زهکشی از میانگین دادههای هواشناسی 10 روزه و ماهیانه استفاده میشود که این امر بر میزان دقت تبخیر و تعرق محاسباتی در مقیاس 10 روزه و ماهانه تأثیر میگذارد. در این پژوهش، اثر دورههای محاسباتی روزانه، 10 روزه و ماهانه بر دقت برآورد تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از مدل های پنمن مانتیث فائو، تابش فائو، پنمن اصلاح شده، هارگریوز، مککینگ و پریستلیتیلور در شهرستان سنندج با اقلیم سرد نیمه خشک مورد بررسی قرار گرفت. سپس با انتخاب مدل با دقت بالاتر، اقدام به واسنجی آن گردید. برای ارزیابی دقت مدلهای فوق، از داده های لایسیمتری اندازه گیری شده در ایستگاه تحقیقاتی سنندج استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد مدل پنمن اصلاح شده در تمامی دوره های محاسباتی، مقدار تبخیر و تعرق گیاه مرجع را با دقت بالاتری پیش بینی می کند و واسنجی این معادله نیز تأثیری بر افزایش دقت آن نداشت. همچنین، نتایج نشان داد که طول دوره محاسباتی، تأثیر معنی داری بر دقت پیش بینی مدلهای تبخیر و تعرق ایجاد نمی کند.
