پرویز فتحی

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف پرلیت بر عملکرد و کارایی مصرف آب گندم رقم زرین در شهرستان قروه واقع در استان کردستان، در سال زراعی 87-1386، آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار مصرف پرلیت ( p6، p5،p4، p3، p2،p1،p0) به ترتیب شامل صفر ( شاهد)، 75، 150، 300، 600، 1200 و 2400 کیلوگرم پرلیت در هکتار و در چهار تکرار اجرا گردید. آبیاری ها بر مبنای روش بیلان رطوبتی انجام گردید. مقادیر عملکرد دانه و زیست توده، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه اندازه گیری شد. از نرم افزار MSTATC و روش دانکن به ترتیب برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها و مقایسه میانگین تیمارها استفاده گردید. نتایج تجزیه آماری نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به تیمار شاهد، افزایش عملکرد نشان دادند. نتایج نشان داد که با افزودن پرلیت به خاک، عملکرد دانه و زیست توده گندم به ترتیب 9/39 و 5/31 افزایش یافت که در سطح آماری یک درصد معنی دار بود. همچنین، بین درصد پروتئین گندم در تیمارهای مختلف، تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت. نتایج همچنین نشان داد که مصرف 2400 کیلوگرم پزلیت در هکتار، موجب افزایش کارآیی مصرف آب به میزان 12/40 درصد نسبت به شاهد می گردد.