هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین اندازۀ بنگاه و کارایی در صنعت خودروسازی ایران در دورۀ 1395-1378 است. روش: در این مطالعه از روش دومرحله ای به منظور بررسی ارتباط بین کارایی و اندازۀ بنگاه استفاده می شود. یافته ها: در مرحلۀ اول با استفاده از روش DEA1 کارایی شرکت ها اندازه گیری می شود. در مرحلۀ دوم، با استفاده از داده های پنل و روش GLS2، معادله کارایی به منظور بررسی رابطۀ کارایی با اندازۀ بنگاه برآورد می شود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که صادرات اثر مثبت و معنا داری بر کارایی شرکت های خودروسازی دارند. سن شرکت رابطۀ U معکوس با کارایی شرکت دارد به طوری که با افزایش سن شرکت از مقدار آستانه اثر منفی بر کارایی دارد. موقعیت جغرافیایی شرکت و قرار گرفتن شرکت در تهران اثر مثبت و معنا داری بر کارایی شرکت های خودروسازی دارد، همچنین، اندازۀ بنگاه دارای اثر منفی و معنا داری بر کارایی شرکت های خودروسازی دارد.
