اجتماع متشکل از گروه های گذرا و ثابتی است که با جمع شدن در کنار هم و تعامل مادی و معنوی باعث رونق آن می شوند . یک ملت خود اجتماعی بزرگ و عموماً متکی بر جماعتی ثابت است که کارکرد مبتنی بر مهر و کین آنها با یکدیگر و گروه های اجتماعی دیگر مایه قوام آنها می شود.