کتاب مدعی طرح دو عنوان از نظریه های نقد ادبی معاصر است: فرمالیسم و ساختار گرایی. در هر بخش ضمن طرح مبانی نظری هر کدام، مفاهیم و اصطلاحات هر کدام به زبانی روشن و رسا مطرح شده است، طوری که رسالت کتاب در مقام درسنامه ای بر دانشجویان کارشناسی به خوبی انجام شده است. در این کتاب، نویسنده با اشراف بر مبانی نظری دو دسته نقد مذکور توانسته است در هر دو فصل مواجهه نظریه ها را در دو ژانر شعر و داستان نشان دهد. در مقدمه هر فصل لازم است به پشتوانه های فلسفی- اجتماعی یا معرفتی برآمدن نظریه ها اندکی توضیح داده شود. در طرح فرمالیسم به انواع آن یعنی نوع مکانیکی و تاریخ محور ذکر شود ضمنا جای نوع تاریخ محور بویژه با تلقی باختین خالیست. درسنامه ها حاضر بیشتر از آنکه در پی نقد مفاهیم یا نوشتارهای مرتبط با اثر حاضر باشد بیشتر سعی کرده است صورتبندی عالمانه و رسایی از دو نظریه صورتگرایی و ساختار گرایی باشد صد البته با تفاوتی که این کتاب در طرح مفاهیم با کتابهای دیگر دارد، خود به خود به شکلی ضمنی آنها را نقد کرده است به نظرم این خود نقدی هوشمندانه است. کتاب حاضر می تواند برای تدریس در دوره کارشناسی مناسب باشد البته درس نقد ادبی در دوره کارشناسی گسترده تر از دو نظریه مذکور و دربردارنده چند نظریه دیگر هم هست.
