آنچه ادبیات را از سایر معارف بشری متمایز می کند تمرکز آن بر « چگونه گفتن » است اما این بدان معنا نیست که ادبیات خالی از بار عقیدتی است . با نگاهی به دیدگاه باختین مبنی بر اینکه « هیچ گفته ای را نمی توان یافت که از بار تاریخی و ایدئولوژیک فارغ باشد » تعهد پذیری هر متنی قابل درک است . منتهی درک معنای تعهد کار آسانی نیست : اینکه تعهد باید در خدمت چه کسی یا چه گروهی باشد ؟ و نقش جوامع و جهان بینی ها در شکل گیری آن چگونه است ؟
