ادبیات تعلیمی به عنوان شاخهای از ادبیات که از قدیمی‌ترین انواع ادبی است از دیرباز کانون توجه نویسندگان و شاعران و مخاطبان بوده است و بوستان سعدی به عنوان یکی از آثار شاخص در این میدان از ارزش قابل توجهی برخوردار است. سعدی از بزرگ‌ترین سرایندگان و نویسندگان حوزه‌ی گسترده‌ی زبان فارسی است که در میان مردم به «شیخ سعدی» مشهور است و او را با القاب گوناگونی ذکر کرده‌اند که برخی از آنها عبارتند از: افصح‌المتکلمین، ملک‌الکلام، و الشیخ الامام المحقق. مهم‌ترین اثر منظوم او سعدی‌نامه است که بعدها به بوستان شهرت یافت. آنچه در پژوهش حاضر مدنظر قرار گرفته بررسی و پژوهش درباره محتوای بوستان و سبک و سیاق سعدی شیرازی در متجلی ساختن معانی و مبانی است به همین خاطر، شاید بتوان از دیدگاه زیبایی‌شناسی و هنری، ادبی، زبانی، عرفانی، فلسفی، فقهی و... نیز محتوای آن را مورد کنکاش و کاوش قرار داد. برای بررسی پایانبندی در حکایتهای بوستان ابتدا باید تعریفی از داستان و برخی اصطلاحات مربوط به داستان ارائه داد و با داستان، قصه، شخصیت، درونمایه، صحنه، پیرنگ، پیرفت و زاویه دید آشنا شد. پایانبندی در بوستان به طور کلی در این چند مورد خلاصه میشود؛ خداوند، عدل و انصاف، صلابت در برابر سلاطین، تربیت و اصلاح نفس، لزوم برخورداری از وجود استاد و پیر.
