زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ تنظیم هیجان گروهی به روش طرح واره درمانی هیجانی بر استرس والدگی و تاب آوری خانواده در مادران کودکان مبتلابه اختلال انیسم بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی مادران کودکان مبتلابه اختلال انیسم در شهر سنندج بود. نمونه گیری از طریق روش نمونه گیری در دسترس انجام شد و نمونه ی موردمطالعه 40 نفر بود که از بین افراد شرکت کننده به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. متغیر مستقل مداخله ی تنظیم هیجان به روش طرحواره درمانی هیجانی لیهی بود که در 13 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. و بر روی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش شاخص تنش والدینی (PSI) و پرسشنامه ی تاب آوری خانواده (FRAS) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مداخله ی تنظیم هیجان گروهی به روش طرحواره درمانی هیجانی لیهی باعث کاهش استرس والدگری مادران کودکان مبتلا به اختلال اتیسم نسبت به گروه گواه شد و تاب آوری خانواده ی این مادران نسبت به گروه گواه افزایش چشم گیری داشته است که نشان دهنده اثربخشی این آموزش بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله ی تنظیم هیجان گروهی به روش طرحواره درمانی هیجانی لیهی موجب بهبود تاب آوری خانواده و کاهش استرس والدگری در مادران کودکان مبتلا به اختلال اتیسم شده است. نتایج این پژوهش می تواند درمانگران را در زمینۀ کمک رساندن به مادران کودکان اتیسم هدایت کند.
