جنبش های اجتماعی از موضوع های اصلی مورد توجه در جامعه شناسی معاصر است تا جایی که آلن تورن جامعه شناسی را علم جنبش های اجتماعی می داند. در این مقاله با اذعان به اهمیت جنبش های اجتماعی و بررسی ابعاد نظری آن ها ، ضمن سنخ شناسی جریان های سیاسی مسلط در جنبش جنگل به بررسی مختصات پایگاه و حمایت مردمی در جریان های مزبور می پردازدو پرسش اصلی عبارت است از اینکه مختصات حمایت مردمی از جریان های سیاسی جنبش جنگل به چه ترتیب بوده است. در این راستا سه جریان ملی- مذهبی، راست سازشکار و چپ در جنبش جنگل در نظر گرفته شده و مؤلفه پایگاه مردمی به صورت تطبیقی و ذیل دو پارامتر خاستگاه طبقاتی و گستره ی جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق مقاله تحلیل اسنادی و روش گردآوری داده ها نیز کتابخانه ای بوده است.نتایج حاصله نشان دهنده ی آن است که در بین سه جریان نامبرده پایگاه مردمی جریان ملی- مذهبی نسبت به دو جریان دیگر از انسجام و کارایی بیشتری در جهت کامیابی جنبش جنگل برخوردار بوده است، اگرچه در دوره پایانی جنبش و به واسطه درگیری های درون گروهی از کمیت و کیفیتش کاسته گشت. علاوه بر این جریان راست سازشکار مبتنی بر عدم یکپارچگی ساختاری و ماهیت ایدئولوژیکش دارای پایگاه مردمی هماهنگ نبوده است که پیرامون آن ایدئولوژی، اتحاد بیابد. جریان چپ نیز به واسطه وارداتی بودن ایدئولوژی اش و نوظهور بودن آن نتوانست در آن بازه زمانی پایگاه مردمی قابل اعتنایی ایجاد کند بلکه به سبب تعارضات ارزشی با فرهنگ ایرانی- اسلامی مردم منطقه، عملاً موجب کاهش حامیان مردمی جنبش جنگل یعنی حامیان جریان ملی- مذهبی گشت.
