برخلاف تصور عمومی که بهره مندی از سرمایه اقتصادی و امکانات را به مثابه شرط اصلی زیست پذیری در بستر روستا قلمداد می کند، در تئوری های معاصر بر اهمیت سرمایه اجتماعی در پایداری، کیفیت زندگی و کیفیت مکان و اجتماعات سالم تأکید شده است.بر این اساس در این کارگاه یک روزه که با حضور دهیاران و کارکنان دهیاری های شهرستان مریوان به تاریخ 1403/02/26 برگزار شد ضمن مرور ادبیات سرمایه اجتماعی و بیان نتایج تحقیقاتی که بر ضرورت احیای سرمایه اجتماعی به عنوان پیش نیاز توسعه تأکید داشته اند،تلاش گردید ضمن بهره گیری از تجارب زیسته دهیاران و به اشتراک گذاشتن آن با دیگر دهیاران، راههای تقویت مشارکت اجتماعی و تبدیل کردن آن به یک پیوستار، شدت بخشیدن به روابط مردم با شورای اسلامی روستاها و ضرورت اقدام جمعی(تشکل یابی مردم روستا در قالب نهادهای میانجی روستایی(شوراها،تعاونی ها، تیم های ورزشی)، شیوه های بازسازی و تعمیم اعتماد اجتماعی، شیوه های ترمیم چندپارگی و شکاف های موجود در بستر روستا، چگونگی تبدیل سرمایه اجتماعی به سرمایه اقتصادی و راه های تقویت سرمایه نهادی(تقویت پیوند روستا با بخش نهادی و اجرایی) به عنوان پیش درآمد زیست پذیری روستاها در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به بحث گذاشته شد.
