عثمان عزیزی

هدف از انجام این پژوهش، مطالعه تاثیر سطوح مختلف بستر جوجه های گوشتی بر عملکرد بزغاله های مرخز بود. به این منظور 28 18 کیلوگرم و میانگین سنی 9 تا 10 ماه برای یک دوره 110 روزه و در قالب یک طرح /5± راس بزغاله نر مرخز با وزن اولیه 2 کاملا تصادفی به 4 جیره آزمایشی شامل 1) جیره شاهد، 2) جیره حاوی 10 درصد، 3) جیره حاوی 20 درصد و 4) جیره حاوی 30 درصد از سیلاژ بستر جوجه های گوشتی اختصاص داده شدند. جیره های آزمایشی به صورت کاملا مخلوط و در 2 وعده ( 8 صبح و 16 عصر) به بزغاله ها عرضه شد. آب مصرفی نیز به صورت آزاد در اختیار دام ها قرار می گرفت. میانگین مصرف خوراک (گرم در 895 بودند. بین تیمارهای آزمایشی در مصرف خوراک / 1149 و 61 /4 ،1173/1 ،1098/ روز) برای تیمارهای 1 تا 4 به ترتیب 2 جیره شاهد با جیره حاوی 10 و 20 درصد تفاوت معنی دار ندشت اما دارای اختلاف .(P<0/ اختلاف معنی دار وجود داشت( 05 ،29/ معنی دار با سطح 30 درصد بود. میانگین وزن نهایی (کیلوگرم) و افزایش وزن روزانه (گرم) برای تیمارهای 1 تا 4 به ترتیب 34 77 بود. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه در تیمار شاهد با تیمار 10 درصد مشابه /29 ،74 ،107/ 25/64 و 120،71 ،25/28 ،28/24 نتایج این آزمایش نشان داد که سیلاژ .(P<0/ بود، و این دو تیمار بطور معنی داری با تیمار های 20 و 30 درصد اختلاف داشتند( 05 بستر جوجه های گوشتی تا سطح 10 درصد از ماده خشک هیچ تاثیر منفی بر عملکرد دام نداشته و از نظر عملکردی با تیمار شاهد برابر بود.