عثمان عزیزی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف میوه بلوط بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه با استفاده از تکنیک مولکولی PCR-SSCP در بزغاله‌های نژاد مرخز بود. برای این منظور تعداد 24 رآس بزغاله مرخز با میانگین وزنی 25/1 ± 93/16 کیلوگرم و میانگین سنی 4 تا 5 ماهه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار به مدت 105 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره شاهد، 2) جیره حاوی 8 درصد میوه بلوط، 3) جیره حاوی 17 درصد میوه بلوط و 4) جیره حاوی 25 درصد میوه بلوط بودند. نتایج نشان‌داد که تآثیر جیره بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی‌دار بود (001/0P<). بیشترین مقدرا شاخص شانون مربوط به تیمار 8 درصد میوه بلوط و کمترین مقدار شاخص شانون مربوط به تیمار شاهد بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی‌داری نشان‌داد. جایگاه نمونه‌برداری تآثیری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه نداشت (05/0P>). بیشترین مقدار شاخص شانون مربوط به جایگاه ونترال شکمبه و کمترین آن مربوط به رتیکولوم بود. اثر متقابل جیره و جایگاه نمونه-برداری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی‌دار بود (05/0P>). نتایج پژوهش حاضر نشان‌داد که استفاده از میوه بلوط تا سطح 17 درصد ماده خشک در جیره غذایی موجب افزایش در تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه شد، در حالی که استفاده از سطح 25 درصد آن در جیره غذایی کاهش تنوع زیستی در جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه را به دنبال داشت.