هدف پژوهش حاضر بررسی نگرش دبیران به پیشرفت حرفه ای در زمینه فناوری آموزشی رایانه ای بود. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری، شامل کلیه دبیرستان های دخترانه در شهر اهواز بود. نمونه به تعداد 12 مدرسه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه هنجاریابی شده بود که درک دبیران به رایانه و نگرش به پیشرفت حرفه ای را می سنجیدند. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، ضریب پایایی 83/0 برای پرسشنامه نگرش به پیشرفت حرفه ای و 88/0 برای درک دبیران به رایانه به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون t با گروه های مستقل، تحلیل واریانس، کای دو و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.. نتایج پژوهش نشان داد که نگرش دبیران به کاربرد رایانه در آموزش و پیشرفت حرفه ای مثبت است. بین نگرش به کاربرد رایانه و استفاده از رایانه در آموزش رابطه معنی داری وجود نداشت، اما بین نگرش دبیران به پیشرفت حرفه ای و استفاده از رایانه رابطه معنی داری وجود داشت. دبیرانی که از رایانه در آموزش استفاده می کردند نگرش مثبت تری نسبت به پیشرفت حرفه ای داشتند. بین استفاده دبیران از رایانه و عواملی همچون امکانات، احساس راحتی و اطمینان، پیشتیبانی مسؤولان و مهارت در استفاده از رایانه رابطه معنی داری یافت شد. به لحاظ سابقه تدریس بین دبیران از نظر نگرش به کاربرد رایانه و پیشرفت حرفه ای تفاوت معنی دار وجود نداشت.
