ین پژوهش باهدف شناسایی و تحلیل عوامل کلیدی، تدوین سناریوهای بدیل و قابلاعتماد بهمنظور ارتقای حرفهای گرایی رهبران آموزشی مدارس در کشور انجام شده است. این مطالعه، از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ رویکرد، اکتشافی است و از الگوی برنامهریزی مبتنی بر سناریو استفاده مینماید. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۵ نفر از خبرگان و متخصصان حوزه آموزش است که از طریق نمونهگیری هدفمند با حداکثر تنوع انتخاب شدند. برای شناسایی پیشرانهای اثرگذار بر حرفهای گرایی رهبران آموزشی، از روش تحلیل ساختاری میکمک و برای استخراج سناریوهای بدیل، از نرمافزار سناریو ویزارد استفاده شد. یافتههای نشان داد که ۸ عامل کلیدی بهعنوان پیشرانهای اصلی بر حرفهای گرایی رهبران آموزشی مدارس شناسایی شدند. تحلیل وضعیتهای احتمالی آینده برای این پیشرانها به شناسایی ۵ سناریو با همگرایی بالا، ۲۱ سناریو با همگرایی متوسط، و ۷۴ سناریو با همگرایی پایین منجر شد. نتایج حاکی از آن است که سناریوهای نامطلوب بر سناریوهای مطلوب غلبه دارند؛ بهطوریکه ۲۰ درصد از سناریوها خوشبینانه، ۳۰ درصد ایستا و ۵۰ درصد بدبینانه ارزیابی شدند. از میان سناریوهای شناساییشده، سناریوی شماره یک بهعنوان مطلوبترین سناریو نشاندهنده ارتقای معنادار حرفهای گرایی رهبران آموزشی است، درحالیکه سناریوی شماره پنج بهعنوان بدترین سناریو نشاندهنده حرکتی به سمت آیندهای بحرانی و نامطلوب است. نتایج این پژوهش، بر ضرورت تدوین و اجرای برنامههای جامع و نظاممند برای آمادهسازی رهبران آموزشی، باتکیهبر الگوهای بینالمللی و تطبیق آنها با نیازها و اقتضائات بومی تأکید دارد. این امر بهعنوان راهبردی کلیدی در ارتقای حرفهای گرایی و بهبود مستمر کیفیت مدیریت مدارس مطرح میشود. در این راستا، تدوین برنامههای بلندمدت آمادهسازی و الزام به دریافت گواهینامههای صلاحیت حرفهای برای رهبران آموزشی، باید در اولویت سیاستگذاریهای آموزشی قرار گیرد تا تحقق حرفهایگری بهصورت مؤثر و پایدار امکانپذیر شود.
