چکیده همه ی انواع ارزشیابی برای فرایند یاددهی و یادگیری حیاتی هستند، اما همه به یک میزان مو ثر نیستند. واژه ارزشیابی اصیل اخیراً به طور گسترده ای در آموزش استفاده می شود. مفهوم ارزشیابی اصیل توسط سیاست گذاران، تدوین کنندگان و همچنین دست اندرکاران برنامه های درسی با اشتیاق پذیرفته شده و در متون برنامه درسی و ارزشیابی به عنوان ویژگی مطلوب آموزشی گنجانده شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین و اعتبارسنجی دو پرسشنامه ی " میزان استفاده معلمان از ارزشیابی اصیل" و " ادراک معلمان از ارزشیابی اصیل" و ترویج استفاده از مفهوم ارزشیابی اصیل در بین دبیران مقطع متوسطه شهر سنندج است. ازاین رو، محققان درصدد کشف نیمرخی از وضعیت ادراک معلمان از مفهوم ارزشیابی اصیل و میزان استفاده احتمالی معلمان از اصول و روش های آن با پرسشنامه های محقق ساخته مذکور هستند تا بتوانند در قالب یک بسته آموزشی پیشنهادات کاربردی برای توسعۀ حرفه ای معلمان در حوزۀ مفاهیم نوین ارزشیابی ارائه نمایند. روش پژوهش از نوع پیمایشی است. نمونه ی تحقیق متشکل از 200 نفر از معلمان مقطع متوسطه دوم نظری مشغول به تدریس در شهر سنندج در سال تحصبلی 1400-1401 است، که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند. پایایی و روایی پرسشنامه بررسی گردید و برای تجزیه و تحلیل داده های کمی گردآوری شده ی پرسشنامه ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که میزان استفاده و ادراک معلمان از ارزشیابی اصیل در مقطع متوسطه دوم نظری شهر سنندج " بیش از حد متوسط " است. و متغیرهای جنسیت، سابقه تدریس، میزان تحصیلات، ناحیه خدمت، نوع استخدام تاثیری بر روی میزان استفاده و ادراک معلمان از ارزشیابی اصیل نداشت. در اجرای ارزشیابی اصیل و این پرسشنامه ها باید در نظر داشت که نیاز به همکاری گسترده و فعال بودن دانش آموزان در این امر است و نقش دانش آموز بسیار مهّم است. اجرای اصول ارزشیابی اصیل به دلیل عدم آشنایی معلمان، دانش آموزان و والدین آن ها با اصول و استانداردهای ارزشیابی اصیل به نظر می رسد که باید با احتیاط انجام شود و دانش آموزان و معلمان از لحاظ ذهنی آماده گی پذیرش آن را داشته باشند و آموزش های لازم را دیده باشند.
