این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام کیفی از نوع پدیدارشناسی می باشد که با هدف بررسی تجربه مشارکت معلمان در نظام پیشنهادی آموزش وپرورش با استفاده از روش کتابخانه ای – اسنادی و تحقیقات میدانی و روش مصاحبه ای داده های مورد نیاز را بر روی جامعه آماری معلمان شهر سنندج و نمونه های در دسترس به دست آورده و با روش پدیدارشناسی اسمیت استفاده شده است که شامل 1) تولید داده ها 2) تجزیه وتحلیل داده ها 3) تلفیق مورد ها. می باشد نتایج زیر را بدست آورد؛ نتایج به دست آمده از اجرای این تحقیق حاکی از این است که برای اجرای صحیح و اصولی نظام پیشنهادها بایست برنامه های آموزشی فرهنگی برای همه کارکنان سازمان اعم از مدیران، کارشناسان، سرپرستان، کارمندان و کارگران به طور جداگانه برگزار گردد و مطالب آن ها با درجه آگاهی و فهم و تجربه هر گروه متناسب گردد. با توجه به تحلیل یافته های پژوهش و پاسخ به سؤالات پژوهش جامعه موردبررسی در این پژوهش که معلمان سنندج بودند چندان رغبتی به شرکت در سیستم نظام پیشنهادها ندارند چراکه از طرف اداره آموزش وپرورش با بی میلی و بی اهمیتی مواجه شده اند.
