مسیر ترقی الگویی از تجربیات کاری است که افراد زندگی کاری خود به آن دست می یابند. مدیریت توسعه ی مسیر ترقی، رضایت شغلی، تصدی حرفه ای و اثربخشی بالاتر را سبب می شود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وضعیت ابعاد مسیر پیشرفت شغلی معلمان ابتدایی نواحی 1 و 2 شهرستان سنندج بود. مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی تحلیلی بود که بر روی معلمان جامعه مذکور در سال 1395 انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی در بین مدارس شهرستان انجام شد. 300 نفر در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی 43 سؤالی دلانگ (1982) بود که روایی محتوایی آن توسط اساتید راهنما و مشاور تایید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به اندازه 87/0 محاسبه شد. در تحلیل داده ها به منظور بررسی سوالات پژوهش از آزمون های آماری فریدمن، من ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج پژوهش حـاضر نشان داد بـالاترین میـانگین مربوط به تکیه گاه خـدمت بـا میانگین 52/3 و پایین ترین آن هویت با میانگین 61/2 بود. نتیجه آزمون فریدمن نشان داد تکیه گاه خدمتی از دیدگاه معلمان در جایگاه اول قرار دارد. پس از لنگرگاه خدمت اکتسابی معلمان، بالاترین نمره به بعد خلاقیت و استقلال کاری مربوط می شود. همچنین نتایج نشان داد بین دو گروه معلمان زن و مرد در تکیه گاه های خدمت، استقلال کاری، تنوع، امنیت و خلاقیت اختلاف معنادار وجود دارد.
