خودکارآمدی مدیر یا باور مدیر به توانایی هایش و به کاربردن آن قدمی اساسی در جهت اثربخشی مدارس است. این که تا چه اندازه به مفهوم خودکارآمدی در سازمان های آموزشی و در ارتباط با کار مدیریت مدارس توجه می شود، موضوعی قابل تعمق است. به همین دلیل این پژوهش با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی با اثربخشی رهبری در بین مدیران مدارس استان گیلان در سال تحصیلی 89-1388 انجام گردیده است. روش انجام پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری، شامل کلیه مدیران و دبیران مدارس دولتی متوسطه استان گیلان بود. نمونه به تعداد 230 نفر مدیر و 690 نفر دبیر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه محقق ساخته شامل 49 سؤالی خودکارآمدی و 48 سؤالی اثربخشی رهبری بود. با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ ، ضرایب 87/0 و 86/0 برای پرسشنامه ی خودکارآمدی و اثربخشی رهبری به ترتیب به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین خودکارآمدی مدیران متوسطه استان گیلان و اثربخشی رهبری وجود دارد. در خصوص، خودکارآمدی مدیران نتایج نشان داد که از لحاظ جنسیت، رشته تحصیلی و منطقه محل خدمت تفاوت معناداری بین آنان وجود ندارد. اما از لحاظ سابقه مدیریت آنها تفاوت معناداری وجود داشت. به علاوه، نتایج نشان داد در خصوص اثربخشی مدیران با توجه به جنسیت و سابقه مدیریت آنان تفاوت معناداری وجود ندارد.
