هدف کلی این تحقیق تعیین نوع نگرش دانشجویان نسبت به تحقیق و ارتباط آن با باورهای خود-کارآمدی تحقیق بود. روش تحقیق بکار رفته توصیفی-پیمایشی و تعداد 260 تن از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه کردستان به عنوان نمونه تحقیق با استفاده از نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. دو پرسشنامه نگرش به تحقیق و خود-کارآمدی تحقیق به عنوان ابزار مورد استفاده قرار گرفت که روایی و پایایی آن ها در مطالعه مقدماتی تأیید شد. یافته ها نشان داد دانشجویان دختر نگرانی کمتری در زمینه سختی های اجرای تحقیق نسبت به همتایان پسر خود داشتند. همچنین بیشترین نگرش مثبت به تحقیق مربوط به دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی بود و در مقابل دانشجویان دانشکده علوم انسانی احساس اضطراب بیشتری برای اجرای تحقیق سبت به سایر دانشکده ها داشتند. در مجموع، دانشجویان به فایده و سودمندی تحقیق در مشاغل آتی به میزان بالایی اعتقاد داشتند و همچنین میزان اضطراب کمی را از خود در زمینه انجام فعالیت های پژوهشی بروز داده اند. دانشجویان پسر نسبت به دختران بیشتر اطمینان داشتند که از مهارت های خود-کارآمدی تحقیق برخوردارند. تحلیل ها نشان داد که دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی از اطمینان بالاتری نسبت به سایر دانشجویان دانشکده های دیگر در زمینه مهارت های خود-کارآمدی تحقیق برخوردار بودند. در مقابل دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی در پایین ترین رده اطمینان از مهارت های خود-کارآمدی در تحقیق در مقایسه با سایر دانشجویان دانشکده های دیگر ظاهر شدند. مهم ترین مهارت هایی که دانشجویان سطح اطمینان بالایی در مورد آن از خود نشان داده اند به ترتیب "مهارت های رایانه ای و آماری تحقیق و مهارت های نوشتاری و ارائه تحقیق بوده است. در مقابل "مهارت های کاربرد اخلاق و رویه های تحقیق" و "مهارت های طراحی تحقیق" به ترتیب سطح پایینی از اطمینان و خود-کارآمدی را از دیدگاه دانشجویان به خود اختصاص داده اند
