پژوهش حاضر به آگاهی از نحوه تعاملات دوطرفه بین اعضای هیئت علمی و مدیران دانشگاهی و ارتباط آن با برخی از متغیرهای روانی اجتماعی (رضایت شغلی، تعهد سازمانی و ویژگی های جمعیت شناختی) پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه کردستان که 353 نفر بودند؛ که از میان اعضای هیئت علمی دانشگاه کردستان با استفاده از جدول مورگان تعداد 108 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شده بود که 99 نفر مرد و 9 نفر زن بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد بهال و انصاری (2000) بوده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روش روایی تحلیل عاملی تأییدی و پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ (برای کل پرسشنامه برابر با 897/0) مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده نرم افزار SPSS19 انجام شد و از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، تی استیودنت، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه استفاده شد. بررسی نتایج نشان داد که روابط دوطرفه در بین اعضای هیئت علمی با مدیران دانشگاهی، سایر اعضا و گروه های آموزشی در حد متوسطی قرار دارد. میزان احساسات اعضای هیئت علمی دانشگاه به دانشگاه کردستان در حد بالاتر از میانگین قرار داشت. میزان تناسب کار اعضای هیئت علمی دانشگاه در حد بالاتر از میانگین قرار داشت. میزان مشاهدات و ادراکات دانشگاهی اعضای هیئت علمی در حد بالاتر از میانگین قرار داشت. میزان رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه در حد بالاتر از میانگین قرار داشت. بین رضایت شغلی اعضای هیئت علمی و احساسات آنان به دانشگاه، مشاهدات و ادراکات دانشگاهی آنان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت، اما بین مؤلفه ی تناسب کار با رضایت شغلی رابطه معناداری نبود. بین مرتبه علمی و رضایت شغلی اعضای هیئت علمی تفاوت معناداری وجود داشت.
