عدم دسترسی کافی به آب در مناطق خشک و نیمه خشک، افزایش کارآیی مصرف آب را به عنوان یکی از محورهای اصلی کشاورزی پایدار در این مناطق مطرح کرده است. یکی از روش های افزایش کارایی مصرف آب گیاهان، استفاده از پلیمر سوپر جاذب است. به منظور بررسی اثر سوپر جاذب و دور آبیاری بر رشد نهال های اکالیپتوس(Eucalyptus camaldulensis Dehnh.)، آزمایشی طی سال 1395 و 1396 به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح بلوک کامل تصادفی در 20 تکرار در شهرستان پلدختر انجام گرفت. در این آزمایش سوپر جاذب با 4 سطح (شاهد – 30 گرم – 60 گرم – 100 گرم) و دور آبیاری با سه سطح (هر روز – 3 روز – 4 روز) به عنوان فاکتور های مورد بررسی در نظر گرفته شدند. تیمار سوپر جاذب قبل از کشت نهال ها به خاک هر کدام از گلدان ها اضافه شد و تیمار آبیاری از زمان تقریبی شروع آبیاری نهال ها در منطقه مورد نظر، اعمال شد. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل پارامترهای طول، قطر و ارتفاع نهال، سطح ویژه برگ، سطح ویژه ریشه، طول ویژه ریشه، طول ویژه ساقه، درصد رطوبت و سطح ویژه ساقه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و همگنی واریانس ها با استفاده از آزمون لون (leven) تایید شد. برای مقایسه میانگین تیمار های مورد بررسی برای هر یک از صفات از آزمون چند دامنه ای دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد که سوپر جاذب اثر معنی داری بر صفت درصد رطوبت ریشه ی نهال ها داشت. همچنین پلیمر سوپر جاذب تأثیر مستقل و معنی داری بر درصد رطوبت داشت، که این امر می تواند به دلیل بالا بودن ظرفیت نگهداری رطوبت در سوپرجاذب و در نتیجه افزایش کیفیت آب محلول و قابل دسترس خاک برای ریشه گیاهان باشد. تیمار کنترل در روز اول بیش ترین تاثیر را بر میانگین سطح برگ و بعد از تیمار کنترل سوپر جاذب در سطح 30 گرم بیشترین تاثیر را بر سطح برگ داشت. اثرات اصلی سوپرجاذب و تنش خشکی و همچنین اثرات متقابل تنش خشکی در سوپرجاذب تاثیر معنی داری بر صفت ارتفاع نهال در سطح پنج درصد نشان داد.
