در منطقه تیر کلام رامسردر تیر ماه سال 1370 توسط شرکت بهره برداری جنگل صفارود در محدوده ای به مساحت 100 هکتار در مجموع به مساحت 40 هکتار به طور لکه ای و نواری قطع و به وسیله گونه های افرا، توسکا ، بلوط و زبانگنجشک نهالکاری صورت گرفت (1600 اصله نهال در هکتار) و در تابستان سال های 1371 و 72 و 73 در نهال کاری عملیات پرورش آزاد کردن به روش نقطه ای انجام شد و پس از گذشت 3 سال نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی با استفاده از روش آمار برداری تصادفی سیستماتیک با شبکه ای به ابعاد 70*70 متر تعداد 80 قطعه نمونه دایره ای شکل به مساحت 1 آری از منطقه نهال کاری برداشت شد و در داخل هر قطعه نمونه ارتفاع تمام نهال ها و قطر نهال ها در ارتفاع برابر سینه به تفکیک گونه اندازه گیری شد و همچنین گونه اصلی نهال کاری شده در آنها یاد داشت شد. پس از برداتشت قطعات نمونه ملاحظه شد که در بین آنها از لحاظ در صد گونه های مختلف و همچنین قطر و ارتفاع متوسط اختلافاتی وجود دارد، لذا به منظور کاهش اشتباه آماربرداری از روش استراتیفیکاسیون یا تیپ بندی بعد از آماربرداری استفاده شد و بر اساس گونه کاشته شده به 5 تیپ تقسیم شد (توسکا 16 قطعه نمونه – افرا 20 قطعه نمونه – بلوط 13 قطعه نمونه – ون 12 قطعه نمونه – مخلوط افرا و توسکا 19 قطعه نمونه) و سپس هریک از تیپ ها به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان می دهد که این روش آزاد کردن نتایج و فواید زیر را به همراه داشت: امکان زادآوری طبیعی - افزایش تراکم توده – تغییر ترکیب توده و درصد نهال ها – کاهش هزینه آزاد کردن و صرفه اقتصادی – توجه به نهال در هنگام آزاد کردن – ایجاد تنوع ژنتیکی – هرس طبیعی زودرس – ایجاد شرایط اکولوژیکی مناسب جهت رشد نهال ها – حفظ خاک عرصه نهال کاری و حفظ حیاط وحش.
