گونه بلوط ایرانی به دلیل نقش بارز آن در حفاظت آب و خاک، دارای اهمیت بسیار زیادی در پوشش گیاهی مناطق تحت رویش خود ب هویژه در ناحیه رویشی زاگرس می باشد. از طرفی بهره برداریهای بی رویه که حیات آن را با تهدید جدی روبرو کرده، لزوم جنگل کاری بلوط و احیای این جنگلها را آشکار م یسازد. در این زمینه آگاهی بیشتر در مورد روشهای کاشت بذر و ایجاد شرایط بهینه برای تولید نهالهای سالم ضروریست. تحقیق حاضر در نهالستان ریخلان واقع در 10 کیلومتری شهر مریوان، در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور زمان کاشت بذر (آذرماه و اسفندماه) و عمق کاشت بذر ( 4 تا 5 و 7 تا 8 سانتی متری)، با 3 تکرار و 40 گلدان در هر تکرار انجام شد. پس از پایان فصل رویش مشخص شد که زمان کاشت تأثیر معنی داری بر زنده مانی و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه در سطح 5 درصد داشته، ولی بر سایر مشخصه های مورد بررسی تأثیر معنی داری نداشته است. همچنین عمق کاشت بر روی هر 5 مشخصه مورد بررسی تأثیر معن یداری داشت. تیمار ترکیبی کشت آذرماه و عمق کاشت 7 تا 8 سانتی متر در تمام صفات مورد بررسی بهترین نتیجه را دارا بود.
