در فقه اسلامی اگر کسی مالی را به دیگری بفروشد و پس از آن آشکار گردد که مال متعلق به غیر بوده و فروشنده بدون اذن مالک در آن تصرف کرده است، متعهد خواهد بود ثمن معامله را به خریدار باز گرداند. همین فرآیند در سمت مشتری نیز جریان دارد و او نیز متعهد است که در صورت مستحق للغیر درآمدن ثمن، مبیع را به فروشنده مسترد کند. این تعهد که به ضمان درک موسوم است. آثار و فروعاتی را به دنبال دارد که معرکه ی آرای فقیهان و اندیشمندان حوزه ی فقه قرار گرفته است. علماء دلایل مشروعیت ضمان درک را قرآن، سنت، اجماع، عقل دانسته اند ضمان العهده همان ضمان درک است و ارتباط ضمان درک به کفالت ازآن جهت است که ضمان درک یکی از انواع کفالت است. ضمانت کردن شیء نامعلوم و چیزی که هنوز ثابت و واجب نشده است. صحیح نیست، چون فرجام آن نامعلوم و غرراست مگر در ضمان درک این نوع ضمانت در نزد جمهور فقهاء صحیح و جایز است اگر چه هنوز عیب کالا یا ثمن معلوم نشده باشد. زیرا نیاز به آن قطعی است. ضمان درک مردم را تشویق می کند با اطمینان خاطر با افراد ناشناس معامله (خرید و فروش) انجام دهند. و بدون تردید این نوع ضمانت معاملات (خرید و فروش) را بین مردم گسترش می دهد. هدف از نوشتن این پایان نامه تبیین دیدگاه مذاهب اربعه در باره ی ضمان درک است در این پایان نامه از روش تحلیلی- توصیفی و از نوع تحلیل محتوا استفاده شده است. بدین شیوه که ابتدا نصوص قرآن و سنّت گردآوری شده و پس از تحلیل در یک چیدمان منطقی کنار هم مرتب شده است.
