علمای اصول اهداف یا مقاصد تشریع را به مقاصد کلی و مقاصد جزئی تقسیم کرده اند. مقاصد کلی را هم در سه نوع ضروریات ، حاجیات و تحسینیات آورده و ضروریات را منحصر در مقاصد خمسه دانسته اند؛ که عبارتند از حفظ دین ، نفس، عقل ، نسل و مال. نویسنده مقاله حاضر با ارائه مختصری از سیر تکامل تاریخی این نظریه، اشکالات و کاستی های نظریه مذکور را بررسی، و ضرورت الحاق مقاصد دیگری به مقاصد خمسه را تبیین کرده است. مهمترین اصلی که باید به این مقاصد افزوده شود اصل عدالت است که چون روحی در تمام کالبد شریعت جاری است. همچنین با توجه به اینکه بسیاری از احکام اسلام برای حفظ امنیت جامعه تشریع شده اندف اضافه کردن مقصد حفظ جامعه لازم است. بنابراین باید حفظ جامعه و اقامه عدل را به مقاصد ضروری افزود. مقاصدی چون حفظ آزادی و اخلاق مداری نیز مقالاتی دیگر را می طلبد.
