این پایان نامه با عنوان حکم شرعی تشبه به جنس مخالف در فقه اسلامی، از یک مقدمه و چهار فصل تشکیل شده است. روش انجام این تحقیق، توصیفی-تحقیقی از نوع تحلیل محتوا، با روش تجزیه تحلیل کیفی می باشد. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و اسنادی با استفاده از منابع کتابخانه ای و با مراجعه به کتب، مقالات و منابع معتبر و به طور کلی داده های مربوط به موضوع تحقیق از ابزار فیش می باشد. در این تحقیق مرد و زن از نظر جنسیت، فیزیولوژی، روانی و دیدگاه برخی ملت ها دربارۀ مرد و زن و همچنین در ادیان آسمانی مورد پژوهش قرار گرفته است، و حکم تشبه به جنس مخالف از دیدگاه قرآن، سنت، آثار صحابه و تابعین و مذاهب فقهی مشهور اسلامی ( تسنن و تشیع ) بررسی شده است. هرچند در قرآن به طور صریح اشاره ای به موضوع نشده، ولی استنباطات علما از قرآن در این باره آورده شده است. همچنین احادیث موجود و صریح در رابطه با موضوع و تحلیل شرح علمای مذاهب در مورد احادیث مذکور بیان شده است. با توجه به بررسی دیدگاه های مختلف علمای مذاهب، بیشتر فقها حرمت تشبه به غیر همجنس را با استناد به آیات و احادیث پیامبر، بیان کرده اند و جزو گناهان کبیره می دانند، مگر در حالاتی که چنین صفاتی در فرد از صفات خلقی و سرشتی او باشد. اما تعدادی از علما با نظر کراهت به آن می نگرند. البته این دسته از فقها که به تشبه اینگونه می نگرند آن را مذموم و دور از شأن فرد مسلمان می دانند و وجود چنین افرادی در جامعۀ اسلامی، موجب از بین رفتن مروت و تضعیف جایگاه فرد مسلمان و بحران هویت می شود که زمینۀ انحرافات شخصی و اجتماعی را در پی خواهد داشت و منجر به ناکارآمدی استعدادهای خدادادی می گردد.
