رشد جمعیت سالمندان، به یک چالش جهانی تبدیل شده است. انجام فعالیتهای تفریحی سالمندان، برای موفقیت در سالمندی الزامی است. فعالیت ها و تعامالتی که در فضاهای سبز واحدهای همسایگی انجام میشود، یکی از ساده ترین اشکال تفریح است. در این راستا، اخیراً، نیازها و ترجیحات سالمندان به عنوان دغدغه اصلی، در بیشتر ادبیات معاصر مطرح شده است. بر همین اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر کشف و استخراج مفاهیم و موضوعات مؤثر بر نیازها و ترجیحات سالمندان در واحدهای همسایگی فضاهای سبز محلهای است. رویکرد پژوهش حاضر کیفی است. در این پژوهش سه منبع گردآوری اطلاعات شامل: رفتارنگاری، مصاحبه نیمه ساختاریافته و ردیابی رفتار استفاده شده است. دادههای هر کدام از روشها به طور جداگانه تحلیل و تفسیر شدند. داده های رفتارنگاری و ردیابی رفتار نیز با نقشه تحلیل شدند.داده های مصاحبه از روش تکنیک تماتیک آنالزیز تحلیل شدند و تِمهای )مفاهیم ( اصلی استخراج شدند. مشارکت کنندگان این پژوهش سالمندان 65 سال به باال در نُه فضای سبز محلهای شهر سنندج بودند. مطالعه حاضر نشان داد که، براساس ترجیحات حرکت در مسیر سالمندان برای طراحی فضای سبز واحد همسایگی، تم غالب پیاده مهم است که حداکثر 500 متر و در عین حال، تقسیم این فاصله به سکانسهای صد متری است. همچنین، براساس ترجیحات حضور سالمندان در پارک با تم غالب کُنج نشینی، باید فاصله بین قلمروهای جنسیتی حداقل 30 متر و حداکثر 100 متر باشد، به گونهای که قلمروها حداکثر تعامل بصری و حداقل تعامل صوتی داشته باشند. یافتههای ما نیز نشان داد که سالمندان ترجیح میدهند با همسن و سالان خود همنشینی داشته باشند، از طرفی خانمها بیشتر در ورودی ها و جاهای استراتژی فضا مینشینند به گونهای که بر کل فضا نظارت داشته باشند؛ اما آقایان در اطراف، گوشه و کنار فضاها مینشینند. بنابراین براساس این یافتهها مدل نهایی پژوهش ارائه خواهد شد.
