ادبیات آینه تمام نمای فرهنگ هر جامعه ای است. رمان به عنوان ژانری نوین در جوامع امروزی و همچنین به عنوان نوعی ادبی که می تواند بیشترین سهم را در نمایش تصویر جامعه برعهده داشته باشد همواره مورد توجه سطوح مختلف اجتماع بوده است. یکی از مسائل مهم جوامع امروزی زنان و حضور آن ها در جامعه است که به عنوان نیمی از جامعه ی فعال در دنیای مدرن به فعالیت می پردازند. رمان ها و رمان نویس ها از نمایش تصویر زنان به عنوان نیمی از این اجتماع فعال ناگزیراند. در رساله ی پیش رو با استفاده از شیوه ی تحلیل محتوا و جمع آوری داده ها به شیوه ی کتابخانه ای از دو رمان قصر پرندگان غمگین از بختیار علی و پاییز فصل آخر سال است اثر نسیم مرعشی به دنبال تصویر ارائه شده از زنان حاضر در رمان بوده ایم به نوعی بازتاب تصویر زنان جامعه ای است که رمان در آن تولید شده است که زنان تا چه اندازه مدرن یا سنتی هستند .به شیوه ی تطبیقی به مقایسه ی شباهت ها و تفاوت های تصاویر ارائه شده در دو رمان پرداخته ایم. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که زنان حاضر در هر دو رمان زنانی هستند که نه کاملاً سنتی اند و نه کاملاً مدرن بلکه به سوی مدرن شدن در حرکت هستند و در این میان در تناقض و دوگانگی گیر کرده اند. همچنین جامعه ی رمان نسیم مرعشی به علت توسعه ی بیشتر اقتصادی، اجتماعی و رفاه بیشتر یک گام جلوتر از زنان جامعه ی رمان بختیار علی هستند
