در بسیاری از تحقیقات و راهکارهای بهبود کیفیت، آزمایشات به کمک طرحهای عاملی دو سطحی تک تکراری انجام میشوند. در این طرح ها شناسایی اثرات مکانی و پراکندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش های مختلفی برای شناسایی اثرات مکانی و پراکندگی ارائه شده است. در اکثر این روش ها، شناسایی اثرات پراکندگی وابسته به شناسایی درست اثرات مکانی است چرا که شناسایی نادرست اثرات مکانی باعث بروز اشتباه در شناسایی اثرات پراکندگی خواهد شد. در این پایان نامه، روشی بررسی می شود که در آن شناسایی هر دو اثرات مکانی و پراکندگی به صورت توأم انجام می شود. در این روش از یک مدل مکانی-پراکندگی توأم استفاده خواهد شد و برآورد پارامترها به کمک روش حداکثر درستنمایی انجام می شود. در جستجوی جامع، فضای همه ی مدل های ممکن بررسی شده و مدل های مناسب تخمین زده می شوند. نهایتا بهترین مدل ها و اثرات به کمک روش مدل میانگین انتخاب خواهند شد. بنابراین در این روش مشکلات ناشی از شناسایی نادرست اثرات مکانی که باعث اشتباه در معرفی اثرات پراکندگی می شود را نخواهیم داشت. نهایتا روش های مورد مطالعه روی مثال هایی اعمال خواهند شد.
