هدف از پژوهش حاضر مطالعه تجربه زیسته زنان زندانی شهر سنندج از آموزش فنی و حرفه ای در زندان است. در این پژوهش از رویکرد کیفی، استراتژی پدیدارشناسی و ابزار مصاحبه عمیق با مشارکت کنندگان، به منظور پاسخگویی به سؤالات پژوهش و دستیابی به هدف پژوهش استفاده شد. در این پژوهش تلاش شد تا درک مشارکت کنندگان از آموزشهای فنی و حرفهای در زندان و همچنین ارزیابی آنان از اثربخشی آموزشهای فنی و حرفهای در زندان تحلیل شود. مشارکت کنندگان در پژوهش 9نفر از زنان زندانی کانون اصلاح و تربیت شهر سنندج بودند که در دورههای مهارتآموزی سازمان فنی و حرفهای که در زندان شرکت داشتند که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و دیدگاه آنان با استفاده روش مصاحبه عمیق جمع آوری و با بهره گیری از استراتژی تحلیل مضمونی، تحلیل شد. در تحلیل دادهها چهار بعد زمینه های قبل از زندان، زندان، آموزش در زندان و انگیزه مددجویان برای حضور در دوره های آموزشی و اثرات این دورهها در توانمندسازی مددجویان موردبررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که زنان زندانی با زمینههای جرم متفاوت، انگیزهی زیادی برای شرکت در کلاسهای مهارت آموزی دارند. همچنین بررسی تجارب مددجویان نشان داد که حضور در این کلاسها نقش مثبتی درباز توانمندسازی همه جانبه مددجویان داشته و در اکثر موارد با توانمندسازی شغلی و اقتصادی و فراهم نمودن فضای بازسازی مددجویان ازلحاظ روحی، روانی و تربیتی زمینه ارتکاب مجدد جرم در بین مددجویان را کاهش میدهد.
