آدر پژوهش حاضر برای پاسخگویی به این سوال که "چگونه می توان قوانین آموزشی دانشگاهها را به سمت ارتباط دانشگاه و بازار کار با توجه به سرمایه داری علمی تغییر داد؟ و قوانین آموزشی جدید در این راستا چیست؟ از رویکرد تحقیق کیفی مطالعه موردی چندگانه ابزاری استفاده شد. جامعه آماری شامل؛ محققان، تیم های تحقیقاتی، روسا و معاونین دانشگاه، سازمانهای بینابینی (مانند دفاتر انتقال فناوری، مراکز رشد، پارکهای علم و فناوری و ...) و اعضای هیئت علمی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند محقق با 19 نفر نمونه به اشباع نظری دست یافت. جهت گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته و برای صحت روایی و پایایی تحقیق نیز از روش قابلیت اعتماد یا اعتمادپذیری استفاده شد. با روش تحلیل مضمون برای تجزیه و تحلیل مصاحبه ها از کدگذاری آزاد یا باز و کدگذاری محوری استفاده شد. نتایج تحقیق دربرگیرنده 205 کد باز بود که از آن 56 مفهوم و 4 مقوله اصلیاز جمله ایجاد شرکت های دانش بنیان، توجه به اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان عاملی مهم در فرایند تدوین قوانین آموزشی جدید، توجه به اهمیت استقلال دانشگاه ها، بین المللی سازی و توجه به فرایند جذب دانشجوی خارجی برای نوآوری در فرایند کسب و کار استخراج گردید.
