این پژوهش با هدف بررسی موانع گسترش مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش ایران (موردکاوی مدارس غیرانتفاعی) از دیدگاه مدیران و صاحبنظران حوزه اقتصاد آموزش انجام گرفت.نمونه اماری عبارت بودند از 284 نفر از مدیران مدارس غیرانتفاعی پسرانه شهر تهران و10 نفر از صاحبنظران اقتصاد آموزش دانشگاههای تهران که به ترتیب با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای و روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر 62 گویه از عوامل موثر در عدم توسعه مدارس غیر انتفاعی در دوبخش عوامل طرف تقاضا و طرف عرضه بود. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از آزمونt تک نمونه ای استفاده شد.نتایج پژوهش حاکی از این است که نگرش منفی و عدم اعتماد دولت به بخش خصوصی برای فراهم سازی آموزش،هدف تک بعدی از مشارکت،عدم انگیزه بخش خصوصی برای حضور در بازار آموزشی و عدم پیش نگری امکانات واقدامات تسهیلی کننده حضور بخش خصوصی از مهمترین موانع گسترش مدارس غیر انتفاعی از دیدگاه مدیران و صاحبنظران بوده است.
