تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی ، سلامت روان و عزت نفس می پزدازد. برای نیل به این منظور و به عنوان یک مطالعه توصیفی- پیمایشی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 248 نفر از دانش آموزان دختر و پسرمشغول به تحصیل مقطع پیش دانشگاهی شهرستان سقزدر سال تحصیلی 89 / 88 به عنوان گروه نمونه انتخاب گردیدند. داده های مورد نیاز با بهره گیری از سه آزمون جهت گیری مذهبی آلپورت ، پرسشنامه28 سئوالی سلامت عمومی (GHQ) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت جمع آوری شد. در تحلیل داده ها علاوه بر آماره های توصیفی از تحلیل واریانس دو متغیر و چند متغیره، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون T (تفاوت میانگین ) بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بین مذهب یا مذهبی بودن و سلامت روانی رابطه ای مستقیم وجود دارد. هر چه جهت گیری مذهبی درونی تر می شود سلامت روانی بالاتر می رود. هر چه جهت گیری فرد در زمینه مذهبی بیرونی تر می شود احساس خستگی و نشانه های بدنی نیز بیشتر می شود. همچنین نتایج همبستگی پیرسون بین دو متغیر جهت گیری مذهبی درونی و عزت نفس حاکی از این است که بین عزت نفس و سلامت روان رابطه منفی وجود دارد.
