هدف پژوهش حاضر بررسی چالشهای بیرونی نظام آموزش عالی ایران بر اساس رتبه بندیهای جهانی بود. رویکرد پژوهش کیفی بوده که از روش تحلیل گفتمان انتقادی روث وداک بهره گرفته است. مشارکت کنندگان در پژوهش، 61 نفر از صاحبنظران در مؤسسات پژوهشی و دانشگاهی مستقر در تهران بودند که به صورت هدفمند و با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و همچنین تحلیل محتوای سخنرانیهای صاحبنظران منتخب بود. برای اعتبارسنجی دادهها در پژوهش حاضر از دو روش بازبینی مشارکتکنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیز از دو روش تحلیل موضوعی و روش تحلیل متون گفتاری استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد چالشهای سیاستگذاری )تنوع و عدم هماهنگی در سیاستهای نهادهای تعیین کننده خط مشیهای آموزش عالی، کم توجهی به تعیین رسالتها در سیاستگذاری، تخصصی نبودن و استفاده نکردن از نتایج پژوهش در فرآیند سیاستگذاریها(، چالشهای اقتصادی )کم توجهی به درآمدزایی دانشگاهها در سیاستگذاریهای اقتصادی کشور، کمتوجهی به اقتصاد دانشبنیان بهمنظور توسعه اقتصادی کشور( وچالشهای فرهنگی-اجتماعی )کم اهمیت بودن علم در جامعه ایران، کم توجهی به تربیت شهروند جهانی محلی(، ازجمله چالشهای محیط بیرونی نظام آموزش عالی بودند که منجر به ضعف » ما « و توجه ویژه به رتبه دانشگاههای کشور در رتبه بندیهای جهانی شده اند. در این راستا، راهبردهایی بهمنظور بهبود رتبه دانشگاههای ایران در رتبهبندیهای جهانی ارائه شد.
