ناصر یوسفی

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرحواره های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق شهر سقز صورت گرفت. روش کار: طرح این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه تحقیق مراجعان متقاضی طلاق به مراکز مشاوره ای شهرستان سقز واقع در استان کردستان در سال 1388 بوده است. از این جامعه 66 مراجع به شیوه تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند، به شیوه جایگزینی تصادفی، افراد در سه گروه 22 نفری گماشته شدند. با ابزارهای پرسشنامه طرح واره ناسازگار یانگ ویرایش سوم(90سوالی) میزان متغیر وابسته طرحواره های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق اندازه‎گیری شد(پیش آزمون) و بعد از مداخله فردی بر دو گروه آزمایشی به میزان 8 جلسه، سرانجام میزان تغییر متغیر وابسته در سه گروه مجدداً اندازه گیری شدند(پس آزمون) و از تحلیل کواریانس چند متغیره برای بررسی میزان تأثیر پیش آزمون و روش درمانی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که بین مراجعان متقاضی طلاق گروه های آزمایش و کنترل در متغیر وابسته طرح واره های ناسازگار اولیه تفاوت معنا داری وجود دارد(0001/0p ). نتیجه گیری: بدین ترتیب فرضیه ها مبنی بر اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون درمانی بر طرح واره های ناسازگار اولیه مؤثر هستند، تائید شدند. همچنین نتایج اثر تقریبا یکسانی از دو روش درمانی را نشان داد