مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر میل به طلاق در مراجعان متقاضی متارکه شهر سقز صورت گرفت. روش: طرح از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه تحقیق مراجعان متقاضی طلاق اعم از خود ارجاعی و یا ارجاع داده شده از طرف دادگاه به مراکز مشاوره ای شهرستان سقز واقع در استان کردستان بوده است. از این جامعه 66 مراجع به شیوه تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند و در سه گروه 22 نفری گماشته شدند. با ابزار میل به طلاق میزان متغیر وابسته میل به طلاق در مراجعان متقاضی طلاق اندازهگیری شد(پیش آزمون) و سپس دو رویکرد طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر دو گروه آزمایشی به میزان 8 جلسه 1 ساعتی با هفته ای دوبار اجراء شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که بین مراجعان متقاضی طلاق گروه های آزمایش و کنترل در متغیر وابسته میل به طلاق تفاوت معنا داری وجود دارد(0001/0p ). بدین ترتیب فرضیه ها مبنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون درمانی بر میل به طلاق مؤثر هستند، تائید شدند. نتیجه گیری: همچنین نتایج نشان داد که دو رویکرد طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون درمانی در اثر بخشی بر میل به طلاق، نظام عاطفی بوون درمانی موثرتر از طرح واره درمانی بوده است.
