پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ناپایداری ازدواج با انتظارات زناشویی و باورهای ارتباطی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش3000 نفر شامل زوجین( زن و مرد) متقاضی طلاق به دادگاه خانواده شهر کرمانشاه بود. تعداد 342 نفر از جامعه آماری (171 نفر مرد، 171 نفر زن ) به روش نمونه گیری هدفمند که با روش مورگان این تعداد انتخاب شد بودند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ناپایداری ازدواج ادواردز، جانسون وبوث(MII)، پرسشنامه انتظارات زناشویی امیدوارو همکاران(MEQ)، پرسشنامه باورهای ارتباطی آیدلسون و اپشتاین(CBQ) استفاده شد. برای تحلیل نتایج داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان می دهد همبستگی میان متغیرهای ناپایداری ازدواج، انتظارات زناشویی و باورهای ارتباطی بطور مثبت و معنادار برقرار است. به گونه ای که بیشترین همبستگی میان ناپایداری ازدواج و باورهای ارتباطی، و کمترین میزان همبستگی میان ناپایداری ازدواج و انتظارات زناشویی است. بنابراین از این یافته ها می توان برای آگاه سازی زوجین در مشاوره قبل از ازدواج و حتی بعد از ازدواج برای پایین آوردن نرخ طلاق در جامعه استفاده کرد.
