هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر رفتار درمانی منطقی هیجانی بر ناکارآمدی نگرش در زوجین متقاضی طلاق می باشد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. بدین ترتیب که جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین ارجاع داده شده به مراکز مشاوره استان کرمانشاه که متقاضی طلاق بودند، تشکیل می دادند و از میان آن ها با روش نمونه گیری در دسترس 30 زوج به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش 14 جلسه گروهی رفتار درمانی عقلانی هیجانی را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله را دریافت نکردند. در راستای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ناکارآمدی نگرش استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رفتاردرمانی منطقی هیجانی بر ناکارمدی نگرش زوجین موثر بوده است. بر این اساس، مبتنی بر نتایج این پژوهش میتواند برای زوج درمانگران و روانشناسان جهت بهبود نگرش های زوجین و کاهش طلاق مفید باشد.
