ازدواج مهم ترین و عالی ترین رسم اجتماعی برای دستیابی به نیازهای عاطفی هم چون برقراری روابط صمیمانه است. با توجه به نقش کیفیت یک رابطه نزدیک و صمیمانه در کیفیت کلی خوشبختی و رضایت عمومی همسران، این پژوهش با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، تعهد زناشویی و رضایت جنسی با صمیمیت زناشویی با در نظر گرفتن نقش میانجی (واسطه ای) نگرش به عشق صورت گرفت. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (پیمایشی)، با استفاده از مدل مسیر بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان متاهل دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 98-97 بود که با توجه فراخوانی که در دانشگاه اعلام گردید تعداد 370 نفر مشارکت کننده جهت همکاری مراجعه کردند که از این تعداد 350 نفر (160 نفر مرد و 190 نفر زن)، بعنوان مشارکت کننده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه ویژگی های شخصیتی نئو (NEO-FFI)، پرسش نامه تعهد زناشویی آدامز و جونز (MCQ)، پرسش نامه رضایت جنسی هادسون (ISS)، پرسش نامه صمیمیت زناشویی تامسون و واکر (MIS) و پرسش نامه نگرش به عشق هندریک (LAS) استفاده گردید. نتایج تحلیل داده ها نشان داد اثرات مستقیم ویژگی های شخصیت و رضایت جنسی با بعضی از سبک های نگرش به عشق و ابعاد تعهد زناشویی با تمام سبک های نگرش به عشق؛ و سبک های نگرش به عشق با صمیمیت زناشویی معنی دار بود، به این صورت که توافق پذیری با پراگما و استورگ ارتباط منفی و با اروس، مانیا و آگاپه ارتباط مثبت؛ مسئولیت پذیری با اروس و مانیا ارتباط منفی؛ برون گرایی با مانیا و پراگما ارتباط مثبت، با آگاپه و اروس ارتباط منفی؛ روان نژندی با استورگ، مانیا و پراگما ارتباط مثبت؛ انعطاف پذیری با اروس ارتباط منفی و رضایت جنسی با مانیا، پراگما و اروس ارتباط مثبت دارد. هم چنین تعهد شخصی با هر پنج سبک نگرش به عشق ارتباط منفی؛ تعهد اخلاقی با آگاپه، استورگ و اروس ارتباط مثبت و با مانیا و پراگما ارتباط منفی؛ تعهد ساختاری با صمیمیت زناشویی، آگاپه و اروس ارتباط منفی و با مانیا، پراگما و استورگ ارتباط مثبت دارد. اروس، آگاپه و استورگ ارتباط مثبت و پراگما و مانیا ارتباط منفی با صمیمیت زناشویی دارد. نتایج پژوهش نشان داد که نقش واسطه ای سبک های نگرش به عشق اثرگذار بوده و مدل پیشنهادی پس از حذف مسیرهای غیرمعنادار و اصلاح های صورت گرفته شاخص های برازش مطلوبی را نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی، ابعاد تعهد زناشویی و رضایت جنسی می توانند سبک های نگرش به عشق و متعاقبا صمیمیت زناشویی را تبیین کنند.
